بهترین روش کود دهی مرکبات

برای داشتن درختان مرکباتی پربار و سالم، کود دهی به موقع و صحیح امری ضروری است. بهترین روش کود دهی مرکبات شامل شناخت نیازهای درخت در مراحل مختلف رشد، انتخاب کود مناسب و استفاده از روش صحیح کاربرد آن است. این برنامه تغذیه ای به بهبود سلامت درخت و افزایش کیفیت محصول کمک شایانی می کند.

پرورش و نگهداری درختان مرکبات، از جمله پرتقال، لیمو، نارنگی و گریپ فروت، نیازمند توجه به جزئیات مختلفی است. یکی از مهم ترین این جزئیات، تأمین بهینه عناصر غذایی مورد نیاز گیاه است. درختان مرکبات برای رشد رویشی قوی، گلدهی مناسب، تشکیل میوه باکیفیت و مقاومت در برابر تنش های محیطی، به یک برنامه غذایی دقیق و هدفمند نیاز دارند. عدم توجه به این نیازها می تواند منجر به کاهش باردهی، ضعف درخت، افزایش حساسیت به آفات و بیماری ها و تولید میوه های بی کیفیت شود.

یک برنامه جامع کوددهی، فراتر از صرفاً افزودن کود به خاک است. این برنامه شامل درک زمان بندی صحیح بر اساس مراحل رشد درخت و شرایط اقلیمی منطقه، انتخاب نوع کود (شیمیایی، آلی، کامل، ریزمغذی ها)، تعیین میزان مناسب کود بر اساس سن درخت و نتایج آزمایش خاک، و انتخاب روش کاربرد کود (مانند چالکود، آبیاری، یا محلول پاشی) است. رعایت این اصول، نه تنها به افزایش تناژ محصول کمک می کند، بلکه پایداری تولید و سلامت بلندمدت باغ را نیز تضمین می نماید. در این مقاله از مجله دشت سرو به بررسی این جنبه های حیاتی در کوددهی مرکبات می پردازیم.

اهمیت استفاده از برنامه کامل تغذیه مرکبات

استفاده از یک برنامه جامع و هدفمند برای تغذیه مرکبات نقشی حیاتی در موفقیت باغداری این محصولات دارد. این برنامه اطمینان حاصل می کند که درختان در هر مرحله از چرخه زندگی خود، از آغاز فصل رشد تا پس از برداشت محصول، به مقادیر کافی و متعادل از عناصر غذایی مورد نیاز دسترسی داشته باشند. این دسترسی مداوم به مواد مغذی، پایه ای قوی برای رشد سالم و تولید حداکثری فراهم می آورد.

یکی از اصلی ترین مزایای پیروی از یک برنامه غذایی کامل، افزایش قابل توجه در افزایش محصول و بهبود کیفیت محصول است. عناصر غذایی مختلف، هر کدام وظیفه خاصی در فیزیولوژی گیاه بر عهده دارند؛ برای مثال، نیتروژن برای رشد برگ ها و شاخه ها ضروری است، فسفر در توسعه ریشه و گلدهی نقش دارد و پتاسیم برای درشت شدن میوه و افزایش مقاومت در برابر تنش ها مهم است. برنامه منظم کوددهی، با تأمین این عناصر در زمان های حیاتی، به درخت اجازه می دهد تا پتانسیل کامل خود را در تولید میوه با اندازه، رنگ و طعم مطلوب به کار گیرد.

علاوه بر افزایش کمی و کیفی محصول، یک برنامه تغذیه مناسب به افزایش مقاومت درخت در برابر شرایط نامساعد محیطی مانند خشکی، سرما، گرما و همچنین آفات و بیماری ها کمک می کند. درختانی که به خوبی تغذیه شده اند، دارای سیستم ایمنی قوی تری هستند و بهتر می توانند با این تنش ها مقابله کنند. همچنین، تغذیه متعادل از بروز مشکلاتی نظیر ریزش بی مورد میوه، کوچک ماندن میوه ها و پدیده سال آوری (تولید محصول زیاد در یک سال و کم در سال بعد) جلوگیری می کند و به پایداری تولید در طول سال ها منجر می شود.

بهترین زمان کود دهی مرکبات شمال و جنوب

زمان کود دهی مرکبات یکی از مهم ترین فاکتورها در اثربخشی کودها و سلامت درختان است. این زمان بندی به شدت تحت تأثیر اقلیم منطقه، به ویژه دما و رطوبت، و همچنین مرحله رشد درخت قرار دارد. به دلیل تفاوت های آب و هوایی بین مناطق شمالی و جنوبی کشور، برنامه زمان بندی کوددهی در این دو منطقه متفاوت خواهد بود.

در مناطق شمالی ایران، مانند استان های گیلان و مازندران که دارای آب و هوای معتدل و مرطوب تر هستند، شروع فعالیت درختان معمولاً با کمی تأخیر نسبت به مناطق گرمسیر جنوبی اتفاق می افتد. به همین دلیل، زمان کود دهی مرکبات در شمال معمولاً از اواخر فصل زمستان و اوایل بهار، همزمان با بیدار شدن درخت از خواب زمستانی و قبل از شروع رشد فعال و تورم جوانه ها آغاز می شود. کوددهی در این زمان با هدف تأمین انرژی لازم برای شروع فصل رشد، تقویت ریشه ها و آماده سازی درخت برای گلدهی انجام می شود و می تواند تا اواسط فصل رشد و پس از برداشت محصول ادامه یابد.

در مقابل، در مناطق جنوبی کشور، مانند استان های هرمزگان، بوشهر، کرمان و بخش هایی از سیستان و بلوچستان که تابستان های گرم و زمستان های ملایم تری دارند، فعالیت رشد درختان زودتر آغاز می شود. بنابراین، زمان کود دهی مرکبات در جنوب معمولاً از اواسط فروردین ماه یا حتی کمی زودتر، همزمان با گرم شدن هوا و شروع فعالیت جوانه ها و ریشه ها، آغاز می شود. این شروع زودهنگام کوددهی، نیازهای غذایی درخت را در فاز اولیه رشد رویشی و آمادگی برای گلدهی تأمین می کند. در هر دو منطقه، کوددهی پس از برداشت محصول در پاییز نیز برای تقویت درخت و آمادگی برای فصل بعدی بسیار حائز اهمیت است.

 

جامع ترین جدول کود دهی مرکبات

برای برنامه ریزی دقیق کوددهی مرکبات، استفاده از یک جدول راهنما که مراحل رشد، زمان تقریبی (با توجه به منطقه شمال یا جنوب) و نوع کود یا عناصر غذایی توصیه شده را مشخص کند، بسیار مفید است. این جدول به باغداران کمک می کند تا در هر مقطع زمانی، نیازهای خاص درختان خود را بشناسند و اقدامات لازم را انجام دهند. توجه داشته باشید که این جدول یک راهنمای عمومی است و ممکن است نیاز به تنظیم بر اساس نتایج آزمایش خاک، سن درختان و شرایط خاص باغ شما داشته باشد.

مرحله رشد	زمان تقریبی (شمال/جنوب)	عناصر غذایی کلیدی / نوع کود	روش کاربرد توصیه شده	هدف اصلی
آب استارت و اولین آبیاری	اواخر زمستان – اوایل بهار (شمال) اواسط فروردین (جنوب)	فسفر (P)، نیتروژن (N)، پتاسیم (K) (با تأکید بر P)، هیومیک و فولویک اسید	آبیاری (کودآبیاری)	فعال سازی ریشه، شروع رشد رویشی اولیه، بهبود ساختار خاک
تورم جوانه و پیش از گلدهی	اوایل تا اواسط بهار	روی (Zn)، بُر (B)، فسفر (P)، پتاسیم (K)	محلول پاشی (فروت ست)	تقویت جوانه های گل، افزایش کیفیت گل و گرده افشانی، بهبود تشکیل میوه
تشکیل میوه (فندقی شدن)	اواخر بهار – اوایل تابستان	کلسیم (Ca)، بُر (B)، پتاسیم (K)، نیتروژن (N)، ریزمغذی ها (آهن، روی، منگنز)	محلول پاشی و/یا آبیاری	جلوگیری از ریزش میوه، افزایش استحکام دیواره سلولی، شروع تقسیم سلولی میوه
بزرگ شدن میوه	تابستان	پتاسیم (K) (بالا)، نیتروژن (N)، ریزمغذی ها، آمینو اسیدها، عصاره جلبک دریایی	آبیاری و/یا محلول پاشی	افزایش اندازه و وزن میوه، بهبود کیفیت، رنگ و طعم
بعد از برداشت میوه	پاییز	فسفر (P)، پتاسیم (K)، روی (Zn)، بُر (B)، آمینو اسیدها	محلول پاشی و/یا آبیاری	بازیابی انرژی درخت، تقویت جوانه های زایشی سال آینده، افزایش مقاومت به سرما

این جدول یک نمای کلی از برنامه تغذیه ای مرکبات ارائه می دهد. جزئیات مقادیر و نوع دقیق کودها باید بر اساس تحلیل خاک و برگ و با مشورت کارشناس کشاورزی تعیین شود.

برنامه غذایی مرکبات بر اساس مراحل رشد

همانطور که در جدول مشاهده شد، نیازهای غذایی درختان مرکبات در طول فصل رشد و مراحل مختلف آن تغییر می کند. یک برنامه غذایی موفق، این تغییرات را در نظر گرفته و تغذیه مناسب را در زمان های کلیدی فراهم می کند. در ادامه به شرح هر مرحله می پردازیم:

مرحله آب استارت

مرحله آب استارت به اولین آبیاری عمیق پس از پایان دوره خواب زمستانی درخت اشاره دارد. این مرحله، که معمولاً در اواخر زمستان یا اوایل بهار (بسته به منطقه) انجام می شود، نقش بسیار مهمی در بیدار کردن درخت و فعال سازی سیستم ریشه ای آن دارد. در این زمان، ریشه ها شروع به جذب آب و مواد مغذی می کنند، بنابراین فراهم کردن دسترسی آن ها به عناصر ضروری در این مقطع حیاتی است. استفاده از کودهایی که به رشد ریشه کمک می کنند، مانند کودهای حاوی فسفر بالا، در این مرحله توصیه می شود. همچنین، افزودن مواد بهبود دهنده خاک مانند هیومیک و فولویک اسید می تواند به افزایش جذب عناصر و بهبود ساختار خاک کمک کند.

در این مرحله، هدف اصلی، ایجاد یک پایه قوی برای شروع فصل رشد است. ریشه های سالم و فعال، توانایی درخت را برای جذب آب و مواد غذایی در طول فصل به حداکثر می رسانند. کوددهی در این زمان به درخت انرژی لازم برای تولید جوانه های جدید و برگ های اولیه را می دهد. توجه به رطوبت کافی خاک پس از آبیاری اولیه نیز برای جذب موثر کودها ضروری است.

تغذیه مرکبات در مرحله تورم جوانه

مرحله تورم جوانه، دوره ای است که جوانه های برگی و گل شروع به متورم شدن می کنند و درخت در حال آماده سازی برای رشد رویشی و گلدهی است. این مرحله قبل از باز شدن کامل جوانه ها و گل ها اتفاق می افتد و نیاز درخت به برخی عناصر غذایی خاص افزایش می یابد. تأمین این عناصر در این مقطع زمانی، تأثیر مستقیمی بر تعداد و کیفیت گل ها و در نهایت بر میزان تشکیل میوه دارد.

عناصر کلیدی در این مرحله شامل روی (Zn) و بُر (B) هستند که نقش مهمی در تشکیل گل، گرده افشانی و لقاح دارند. کمبود این عناصر می تواند منجر به کاهش گلدهی، ضعف گل ها و افزایش ریزش آن ها شود. استفاده از کودهای حاوی روی و بُر، اغلب به صورت محلول پاشی، در این مرحله بسیار مؤثر است. همچنین، مقادیر مناسبی از فسفر و پتاسیم نیز برای تأمین انرژی فرآیند گلدهی و تشکیل میوه اولیه مورد نیاز است.

محلول پاشی در این مرحله به دلیل جذب سریع عناصر از طریق برگ ها و دسترسی مستقیم آن ها به جوانه ها، روشی کارآمد محسوب می شود. این تغذیه سریع، درخت را برای مرحله حساس گلدهی به بهترین شکل آماده می کند و شانس تبدیل گل ها به میوه های سالم را افزایش می دهد. انتخاب کود مناسب و رعایت غلظت توصیه شده برای جلوگیری از آسیب به بافت های حساس گیاه ضروری است.

کود دهی مرکبات در اولین آبیاری

اولین آبیاری پس از دوره خواب زمستانه، که اغلب با مرحله آب استارت همزمان است، فرصتی ایده آل برای تأمین بخش قابل توجهی از نیازهای غذایی درخت از طریق خاک است. در این زمان، خاک پس از یک دوره استراحت زمستانی آماده پذیرش کودها و انتقال آن ها به ریشه ها می شود و سیستم ریشه ای نیز فعال شده است.

در این مرحله، استفاده از کودهای کامل حاوی عناصر غذایی اصلی مانند نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) به همراه عناصر ریزمغذی توصیه می شود. فسفر برای تحریک و توسعه بیشتر ریشه ها، نیتروژن برای شروع رشد رویشی قوی و تولید شاخ و برگ جدید و پتاسیم برای افزایش مقاومت اولیه درخت و تنظیم فرآیندهای حیاتی مورد نیاز است. روش کودآبیاری (فرتیگیشن) در این مرحله بسیار کارآمد است، زیرا کودها به طور یکنواخت در ناحیه ریشه پخش شده و به سرعت در دسترس گیاه قرار می گیرند.

افزودن مواد آلی یا کودهای حیوانی پوسیده به صورت چالکود در اواخر زمستان یا اوایل بهار، پیش از اولین آبیاری، نیز می تواند اثربخشی برنامه غذایی را افزایش دهد. این مواد آلی به بهبود بافت خاک و ظرفیت نگهداری آب و مواد مغذی کمک کرده و فعالیت میکروبی خاک را افزایش می دهند. توجه به pH خاک در این مرحله مهم است، زیرا pH نامناسب می تواند جذب عناصر غذایی، به ویژه فسفر و ریزمغذی ها را محدود کند.

مرحله پیش از گلدهی درختان مرکبات

همانطور که پیشتر اشاره شد، مرحله پیش از گلدهی یکی از حساس ترین دوره ها برای تعیین پتانسیل باردهی سالانه است. تغذیه مناسب در این مقطع زمانی، به درخت کمک می کند تا حداکثر تعداد گل سالم و قوی را تولید کند که این گل ها شانس بیشتری برای تبدیل شدن به میوه دارند. این مرحله معمولاً کمی قبل از باز شدن کامل گل ها و همزمان با تورم جوانه های گل اتفاق می افتد.

تمرکز اصلی کوددهی در این مرحله بر تأمین عناصری است که مستقیماً در فرآیندهای تولید مثل و تشکیل میوه نقش دارند. عناصر کلیدی مانند بُر (B) و روی (Zn) برای تشکیل لوله گرده، زنده مانی گرده و افزایش لقاح ضروری هستند. کمبود این عناصر در این زمان می تواند منجر به ریزش شدید گل ها و کاهش تشکیل میوه شود. استفاده از کودهای حاوی این عناصر به صورت محلول پاشی، جذب سریع و دسترسی فوری آن ها را برای درخت تضمین می کند.

علاوه بر ریزمغذی ها، تأمین مقادیر کافی از فسفر و پتاسیم نیز در این مرحله مهم است. فسفر انرژی لازم برای فرآیند گلدهی را فراهم می کند و پتاسیم به افزایش مقاومت گل ها و تنظیم تعادل آبی کمک می کند. برخی باغداران از کودهای حاوی آمینو اسیدها نیز در این مرحله استفاده می کنند که می تواند به کاهش تنش های محیطی و افزایش جذب عناصر کمک کرده و به طور کلی فعالیت فتوسنتزی درخت را بهبود بخشد، که منجر به تولید گل های قوی تر می شود.

مرحله جلوگیری از ریزش میوه

پس از مرحله گلدهی و تشکیل میوه اولیه، درختان مرکبات با پدیده ای به نام ریزش فیزیولوژیکی میوه مواجه می شوند. در این مرحله، تعداد زیادی میوه کوچک تشکیل شده است، اما درخت تنها قادر به نگهداری و تغذیه تعداد محدودی از آن هاست و مابقی میوه ها ریزش می کنند. هدف از کوددهی در این مقطع، کاهش ریزش غیرضروری و حفظ حداکثر تعداد میوه های سالم و قوی است.

یکی از مهم ترین عناصر در این مرحله، کلسیم (Ca) است. کلسیم نقش حیاتی در تقویت دیواره سلولی میوه های در حال رشد و اتصال آن ها به شاخه دارد. کمبود کلسیم می تواند باعث ضعف دم میوه و افزایش حساسیت آن به ریزش شود. بُر (B) نیز در این مرحله اهمیت دارد، زیرا به انتقال کلسیم در گیاه کمک می کند و همچنین در فرآیندهای متابولیکی مرتبط با رشد میوه نقش دارد. استفاده از کودهای حاوی کلسیم و بُر، اغلب به صورت محلول پاشی مستقیم روی میوه های کوچک و برگ ها، توصیه می شود.

تأمین متعادل سایر عناصر غذایی، به ویژه نیتروژن و پتاسیم، نیز در این مرحله مهم است. نیتروژن برای ادامه رشد رویشی و تأمین انرژی میوه های در حال رشد لازم است، در حالی که پتاسیم در تنظیم تعادل آبی و انتقال قندها به میوه نقش دارد. استفاده از ترکیبات حاوی هورمون های گیاهی یا آمینو اسیدها نیز می تواند به کاهش ریزش میوه کمک کند. هدف نهایی، تقویت ارتباط بین میوه و شاخه و افزایش توانایی درخت برای نگهداری میوه ها تا مرحله بلوغ است.

برنامه غذایی مرکبات هنگام فندقی شدن میوه

مرحله فندقی شدن میوه، زمانی است که میوه های کوچک پس از ریزش فیزیولوژیکی، به اندازه یک فندق یا کمی بزرگتر رسیده اند و مرحله اصلی رشد و تقسیم سلولی آن ها آغاز می شود. در این مرحله، تمرکز برنامه غذایی بر تأمین عناصری است که به افزایش تعداد سلول ها و شروع فرآیند بزرگ شدن میوه کمک می کنند. این مرحله، پایه ای برای اندازه نهایی میوه در زمان برداشت است.

پتاسیم (K) یکی از مهم ترین عناصر در این مرحله است. پتاسیم نقش کلیدی در تقسیم سلولی، افزایش فشار اسمزی سلول ها و انتقال قندها و سایر مواد فتوسنتزی به میوه دارد. تأمین کافی پتاسیم در زمان فندقی شدن، تعداد سلول های تشکیل دهنده میوه را افزایش می دهد که این امر مستقیماً بر پتانسیل بزرگ شدن میوه تأثیر می گذارد. کودهای پتاس بالا به صورت آبیاری یا محلول پاشی در این مرحله توصیه می شوند.

نیتروژن (N) نیز برای ادامه رشد رویشی و حمایت از رشد میوه ها همچنان ضروری است. فسفر (P) نیز در فرآیندهای انرژی زا و تقسیم سلولی نقش دارد. علاوه بر عناصر اصلی، تأمین ریزمغذی ها مانند روی (Zn)، منگنز (Mn)، آهن (Fe) و مس (Cu) نیز برای فعالیت های آنزیمی و متابولیکی درخت و میوه در حال رشد حیاتی است. یک برنامه غذایی متعادل در این مرحله، اساس تولید میوه های درشت و باکیفیت را پایه ریزی می کند.

تغذیه مرکبات هنگام بزرگ شدن میوه

مرحله بزرگ شدن میوه، طولانی ترین و پرنیازترین دوره در چرخه رشد مرکبات از نظر جذب مواد غذایی است. در این زمان، میوه ها به سرعت در حال رشد هستند و به مقادیر زیادی از عناصر غذایی برای افزایش حجم، وزن و بهبود کیفیت نیاز دارند. تأمین ناکافی مواد مغذی در این مرحله می تواند منجر به کوچک ماندن میوه ها، کاهش وزن مخصوص و کیفیت پایین محصول شود.

پتاسیم (K) ستاره این مرحله است. کودهای پتاس بالا نقش اصلی را در افزایش اندازه میوه، بهبود رنگ، طعم، میزان قند و ماندگاری پس از برداشت ایفا می کنند. پتاسیم با تنظیم تعادل آبی در سلول ها و انتقال قندها از برگ ها به میوه، باعث پر شدن و درشت شدن میوه می شود. استفاده از کودهای پتاسیم به صورت آبیاری یا محلول پاشی در طول این مرحله بسیار حیاتی است.

نیتروژن (N) نیز برای حمایت از رشد ادامه دار میوه و حفظ برگ های فعال که مسئول فتوسنتزی و تولید قند هستند، ضروری است. با این حال، باید از مصرف بیش از حد نیتروژن در اواخر مرحله بزرگ شدن میوه خودداری کرد، زیرا می تواند منجر به کاهش کیفیت میوه و افزایش ضخامت پوست شود. تأمین متعادل سایر عناصر اصلی و ریزمغذی ها نیز برای عملکرد بهینه فتوسنتز و سلامت کلی درخت و میوه لازم است. آمینو اسیدها و عصاره جلبک دریایی نیز می توانند به کاهش تنش گرما در تابستان و بهبود جذب عناصر کمک کنند.

کوددهی درختان مرکبات بعد از برداشت میوه

مرحله پس از برداشت میوه، که اغلب در پاییز اتفاق می افتد، یکی از حیاتی ترین و در عین حال نادیده گرفته شده ترین مراحل در برنامه کوددهی مرکبات است. پس از تحمل بار سنگین محصول، درختان دچار ضعف و تخلیه ذخایر غذایی می شوند. تغذیه مناسب در این زمان، به درخت کمک می کند تا انرژی از دست رفته خود را بازیابی کرده و ذخایر لازم را برای شروع فصل رشد بعدی و به ویژه تشکیل جوانه های گل برای سال آینده فراهم کند.

هدف اصلی در این مرحله، تقویت درخت برای ورود به دوره خواب زمستانی و آمادگی برای تولید محصول در سال بعد است. عدم کوددهی مناسب پس از برداشت، یکی از دلایل اصلی پدیده سال آوری است. عناصر کلیدی در این زمان شامل فسفر (P) و پتاسیم (K) برای ذخیره سازی انرژی و تقویت ریشه ها، و همچنین روی (Zn) و بُر (B) هستند که نقش مهمی در تشکیل و تقویت جوانه های گل برای فصل بعدی ایفا می کنند (اثر فروت ست).

استفاده از کودهای حاوی روی و بُر به صورت محلول پاشی در پاییز (فروت ست پاییزی) به تقویت جوانه های زایشی که در تابستان و پاییز تشکیل می شوند، کمک می کند و پتانسیل باردهی سال آینده را افزایش می دهد. همچنین، استفاده از آمینو اسیدها می تواند به افزایش مقاومت درخت در برابر سرمای زمستان کمک کند. این کوددهی پاییزی، تضمین می کند که درخت با ذخایر کافی وارد زمستان شده و در بهار سال بعد، با قدرت و توان بالا، گلدهی و رشد خود را آغاز کند.

یک برنامه کوددهی جامع برای مرکبات، باید نیازهای غذایی درخت را در تمام مراحل رشد، از بیداری زمستانه تا پس از برداشت، پوشش دهد تا به حداکثر باردهی و سلامت درخت دست یابد.

زمان و روش کوددهی در مناطق شمالی و جنوبی کشور به دلیل تفاوت های اقلیمی و زمان شروع فعالیت درخت، متفاوت است و باید متناسب با شرایط محلی تنظیم شود.

خرید بهترین کودها برای کود دهی مرکبات شمال و جنوب

انتخاب و خرید کودهای باکیفیت و مناسب برای برنامه کود دهی مرکبات در مناطق مختلف کشور، گامی اساسی در جهت دستیابی به باغی پربار و سالم است. امروزه تنوع زیادی از کودها در بازار وجود دارد که شامل کودهای شیمیایی، آلی، کامل (مانند NPK با نسبت های مختلف)، و کودهای حاوی ریزمغذی ها هستند. انتخاب صحیح باید بر اساس نیازهای خاص درختان شما و نتایج آزمایش خاک صورت گیرد.

برای مناطق شمالی و جنوبی، با وجود تفاوت در زمان بندی، نیازهای کلی درختان به عناصر غذایی اصلی و ریزمغذی ها مشابه است، اما ممکن است نیاز به تنظیم مقادیر و دفعات مصرف بر اساس نوع خاک (مانند بافت خاک و ظرفیت نگهداری عناصر) و شرایط رشد محلی باشد. به عنوان مثال، در خاک های آهکی با pH بالا، جذب برخی ریزمغذی ها مانند آهن، روی و منگنز دشوارتر است و نیاز به استفاده از کودهای کلات شده یا روش محلول پاشی بیشتر می شود.

هنگام خرید کود، به آنالیز و ترکیبات آن توجه کنید و از فروشگاه های معتبر تهیه نمایید. بسیاری از فروشگاه های تخصصی کشاورزی، کودهای مناسب برای مراحل مختلف رشد مرکبات را ارائه می دهند و می توانند در انتخاب محصول مناسب راهنمایی کنند. در نظر گرفتن نتایج آزمایش خاک و برگ و مشورت با کارشناسان کشاورزی می تواند به شما در خرید مؤثرترین کودها و جلوگیری از هدر رفت هزینه و آسیب به درختان کمک کند. کودهای آلی مانند کمپوست و کود حیوانی پوسیده نیز نقش مهمی در بهبود حاصلخیزی و سلامت بلندمدت خاک ایفا می کنند و باید به عنوان بخشی از برنامه جامع تغذیه در نظر گرفته شوند، به ویژه در روش چالکود.

بهترین زمان کود دهی مرکبات چه زمانی است؟

بهترین زمان کود دهی مرکبات بسته به اقلیم متفاوت است؛ در شمال از اواخر زمستان/اوایل بهار و در جنوب از اواسط فروردین آغاز شده و تا پس از برداشت محصول در پاییز ادامه می یابد.

بهترین روش کود دهی مرکبات چیست؟

بهترین روش ترکیبی از کودآبیاری (آبیاری) برای عناصر اصلی و چالکود برای کودهای آلی و فسفره، و محلول پاشی برای جذب سریع ریزمغذی ها و کودهای خاص در مراحل حساس است.

بهترین کود در مرحله بزرگ شدن میوه چیست؟

در مرحله بزرگ شدن میوه، کودهای حاوی پتاسیم بالا نقش کلیدی در افزایش اندازه، وزن و کیفیت میوه دارند و به صورت آبیاری یا محلول پاشی استفاده می شوند.

چه نکاتی را در کوددهی مرکبات باید رعایت کنیم؟

رعایت زمان بندی صحیح، انتخاب کود مناسب بر اساس نیاز درخت و نتایج آزمایش خاک، استفاده از روش کاربرد صحیح، رعایت میزان توصیه شده کود و توجه به pH و بافت خاک از نکات مهم هستند.