گیاه سانسوریا بهدلیل مقاومت بالا و زیبایی خاص خود، یکی از محبوبترین گیاهان آپارتمانی بهشمار میرود. اما برای داشتن سانسوریایی سرحال، با پا جوشهای زیاد، باید بهخوبی به تغذیه آن توجه کرد. استفاده از کود مناسب نقش مهمی در تحریک ریشهها و تولید پا جوشهای جدید دارد. برخی کودها، با تأمین عناصر مغذی کلیدی مانند پتاسیم و فسفر، باعث تقویت رشد جانبی و تحریک گیاه به پا جوشزنی میشوند. در این مقاله از مجله دشت سرو، بهترین کودهای توصیهشده برای پا جوش زدن سانسوریا را بررسی میکنیم تا گیاهتان بهزیبایی چند برابر بدرخشد.
چرا سانسوریا به کود نیاز دارد
اگرچه سانسوریا گیاهی بسیار مقاوم و کم توقع است و می تواند در خاک های فقیر نیز زنده بماند، اما برای رسیدن به حداکثر پتانسیل رشد خود و تولید پاجوش های قوی، به مواد مغذی نیاز دارد. خاک گلدان به مرور زمان مواد غذایی خود را از دست می دهد و گیاه برای ادامه رشد، نیازمند دریافت این عناصر از طریق کوددهی است.
کمبود مواد مغذی می تواند باعث کندی رشد، کوچک ماندن برگ ها، رنگ پریدگی یا زرد شدن آن ها و کاهش یا توقف کامل پاجوش دهی شود. بنابراین، استفاده از کود مناسب به عنوان یک مکمل غذایی، به گیاه کمک می کند تا انرژی لازم برای رشد رویشی و تولید مثل (از طریق پاجوش) را داشته باشد و در برابر تنش های محیطی و آفات مقاوم تر شود.
ویژگی های یک کود مناسب برای سانسوریا
برای انتخاب کود مناسب برای سانسوریا، باید به چند ویژگی کلیدی توجه کرد. اول اینکه، سانسوریا به کوددهی بیش از حد حساس است، بنابراین کودی که انتخاب می شود باید ملایم باشد و خطر سوختگی ریشه را کاهش دهد. کودهای مایع با فرمولاسیون متعادل یا کمی رقیق تر از حد معمول، گزینه های خوبی هستند.
دوم، نسبت عناصر اصلی نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) در کود اهمیت دارد. برای تحریک پاجوش دهی و تقویت ریشه، کودی با نسبت متعادل NPK یا کودی که فسفر آن کمی بالاتر باشد، می تواند مفید باشد. فسفر به رشد ریشه و گلدهی (و در مورد سانسوریا، پاجوش دهی که نوعی تولید مثل است) کمک می کند.
سوم، وجود ریزمغذی ها مانند آهن، روی، منگنز و مس نیز برای سلامت کلی گیاه و جلوگیری از کمبودهای غذایی مهم است. این عناصر به حفظ رنگ سبز برگ ها و انجام فرآیندهای حیاتی گیاه کمک می کنند. در نهایت، کود مناسب باید قابلیت جذب خوبی توسط ریشه ها داشته باشد و باعث تجمع نمک در خاک نشود، زیرا تجمع نمک برای سانسوریا مضر است.
معرفی انواع کود مناسب برای سانسوریا
برای تغذیه سانسوریا و تشویق آن به پاجوش دهی، انواع مختلفی از کودها وجود دارند که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. انتخاب نوع کود به شرایط نگهداری، وضعیت فعلی گیاه و ترجیح شما (استفاده از کودهای شیمیایی یا آلی) بستگی دارد.
کود کامل NPK 10-10-10
کود کامل NPK با نسبت ۱۰-۱۰-۱۰ یکی از رایج ترین و متعادل ترین انواع کود برای گیاهان آپارتمانی از جمله سانسوریا است. این کود حاوی مقادیر مساوی از نیتروژن، فسفر و پتاسیم است که هر سه برای رشد سالم گیاه ضروری هستند. نیتروژن به رشد برگ ها و قسمت های سبز گیاه کمک می کند، فسفر برای رشد ریشه و پاجوش دهی مهم است و پتاسیم به سلامت کلی گیاه، مقاومت در برابر بیماری ها و تنظیم فرآیندهای حیاتی کمک می کند.
استفاده از کود ۱۰-۱۰-۱۰ به صورت رقیق شده در فصل رشد می تواند به تقویت عمومی گیاه و فراهم کردن شرایط لازم برای تولید پاجوش کمک کند. این کود یک انتخاب عمومی و مطمئن برای اکثر گونه های سانسوریا محسوب می شود، به شرطی که با دوز مناسب و در زمان صحیح استفاده شود.

کود آهن و ریزمغذی ها
گاهی اوقات، زرد شدن برگ های سانسوریا، به خصوص در گونه های ابلق، می تواند نشانه کمبود آهن یا سایر ریزمغذی ها باشد. در این شرایط، استفاده از کود آهن یا کودهای حاوی مجموعه کاملی از ریزمغذی ها می تواند بسیار مؤثر باشد. آهن برای تولید کلروفیل ضروری است و کمبود آن باعث رنگ پریدگی و زردی برگ ها می شود.
کودهای آهن معمولاً به صورت کلاته (EDTA) عرضه می شوند که جذب آن ها برای گیاه آسان تر است. این کودها را می توان به صورت آبیاری یا محلول پاشی روی برگ ها استفاده کرد. افزودن ریزمغذی ها به برنامه کوددهی، به ویژه اگر از آب لوله کشی با املاح بالا استفاده می کنید یا خاک شما قدیمی شده، می تواند به حفظ سلامت و شادابی برگ ها و در نتیجه، تقویت کلی گیاه برای پاجوش دهی کمک کند.
کودهای آلی و ارگانیک
کودهای آلی مانند ورمی کمپوست (کود کرم خاکی)، کمپوست گیاهی یا کود دامی پوسیده، گزینه های طبیعی و ملایمی برای تغذیه سانسوریا هستند. این کودها علاوه بر تأمین مواد مغذی، به بهبود ساختار خاک و افزایش فعالیت میکروارگانیسم های مفید در آن کمک می کنند. کودهای آلی مواد غذایی را به تدریج در اختیار گیاه قرار می دهند و خطر سوختگی ریشه را به حداقل می رسانند.
استفاده از لایه ای نازک ورمی کمپوست روی سطح خاک یا مخلوط کردن مقداری کمپوست با خاک گلدان در زمان تعویض، می تواند به تقویت طولانی مدت گیاه کمک کند. این نوع کود برای کسانی که به دنبال روش های طبیعی تر نگهداری از گیاهان هستند، انتخاب مناسبی است و به سلامت پایدار گیاه سانسوریا کمک می کند.
زمان مناسب برای کوددهی به سانسوریا
زمان بندی صحیح کوددهی به اندازه نوع کود اهمیت دارد. سانسوریا در فصل های بهار و تابستان که دما و نور محیط برای رشد آن مناسب تر است، در فعال ترین دوره رشد خود قرار دارد. در این زمان، نیاز گیاه به مواد مغذی افزایش می یابد و بهترین فرصت برای کوددهی است.
به طور کلی، توصیه می شود که در فصل رشد (بهار و تابستان) هر ۴ تا ۶ هفته یکبار از کود مایع رقیق شده استفاده کنید. در پاییز و زمستان که رشد گیاه کند می شود و نیاز آن به آب و مواد غذایی کاهش می یابد، بهتر است کوددهی را متوقف کنید یا فواصل آن را بسیار طولانی تر (مثلاً هر ۲ تا ۳ ماه یکبار) کنید. کوددهی در فصل خواب گیاه می تواند باعث آسیب به ریشه ها شود.
نحوه صحیح کوددهی به سانسوریا
نحوه استفاده از کود برای سانسوریا باید با دقت انجام شود تا از آسیب دیدن ریشه ها جلوگیری شود. اولین و مهم ترین نکته، رقیق کردن کود مایع است. همیشه از دوز توصیه شده روی بسته بندی کود استفاده کنید و حتی در مورد سانسوریا، بهتر است آن را کمی بیشتر از حد معمول رقیق کنید (مثلاً نصف غلظت پیشنهادی).
قبل از کوددهی، خاک گلدان را کمی مرطوب کنید. کوددهی به خاک کاملاً خشک می تواند باعث سوختگی ریشه ها شود. پس از آبیاری اولیه، کود رقیق شده را به خاک اضافه کنید تا به طور یکنواخت در اطراف ریشه ها پخش شود. از ریختن کود روی برگ ها خودداری کنید، مگر اینکه از کودهای محلول پاشی مخصوص برگ استفاده می کنید.
اطمینان حاصل کنید که گلدان زهکشی مناسبی دارد تا آب اضافی حاوی کود از ته آن خارج شود و باعث تجمع نمک در خاک نشود. کوددهی منظم اما با دوز پایین و رقیق شده، بهتر از کوددهی با دوز بالا و نامنظم است.
کوددهی منظم با دوز پایین و رقیق شده در فصل رشد، کلید تأمین نیازهای غذایی سانسوریا برای رشد و پاجوش دهی است.
نکاتی برای انتخاب کود مناسب بر اساس شرایط گیاه
انتخاب بهترین کود برای سانسوریا باید با در نظر گرفتن شرایط خاص گیاه و محیط نگهداری آن انجام شود. اگر گیاه شما جوان است و به تازگی کاشته شده، ممکن است به کود کمتری نیاز داشته باشد تا زمانی که به خوبی در خاک مستقر شود.
اگر گیاه شما در محیطی با نور کمتر نگهداری می شود، فرآیند فتوسنتز کندتر انجام می شود و نیاز گیاه به مواد غذایی کمتر است. در این شرایط، باید میزان و دفعات کوددهی را کاهش دهید. در مقابل، اگر سانسوریا در محیطی با نور کافی و دمای مناسب قرار دارد و رشد فعالی دارد، می توانید برنامه کوددهی منظم تری داشته باشید. توجه به رنگ و وضعیت برگ ها نیز می تواند راهنمای خوبی برای نیازهای غذایی گیاه باشد. برگ های رنگ پریده یا زرد ممکن است نشان دهنده کمبود نیتروژن یا آهن باشند، در حالی که عدم پاجوش دهی کافی می تواند به کمبود فسفر مرتبط باشد.
روش هایی برای افزایش پاجوش سانسوریا
افزایش پاجوش در سانسوریا نیازمند فراهم کردن شرایط ایده آل نگهداری است. کوددهی یکی از این عوامل مهم است، اما تنها عامل نیست. نور کافی، دمای مناسب، آبیاری صحیح و انتخاب گلدان و خاک مناسب نیز نقش بسزایی در تشویق گیاه به تولید پاجوش دارند. با رعایت مجموعه ای از این عوامل، می توانید شاهد افزایش چشمگیر پاجوش های سانسوریا خود باشید.
تأثیر نور مناسب در پاجوش زدن سانسوریا
اگرچه سانسوریا به مقاومت در برابر نور کم معروف است، اما برای رشد فعال و پاجوش دهی، نیاز به نور کافی دارد. قرار دادن گیاه در مکانی با نور غیرمستقیم اما روشن، مانند نزدیک پنجره های شرقی یا غربی، می تواند به فتوسنتز بهتر و تولید انرژی بیشتر توسط گیاه کمک کند. نور کافی، به ویژه برای گونه های ابلق، در حفظ رنگ زیبای برگ ها و جلوگیری از سبز شدن پاجوش ها نیز اهمیت دارد.
نور مستقیم و شدید خورشید، به خصوص در ساعات گرم روز، می تواند باعث سوختگی برگ ها شود. بنابراین، هدف، فراهم کردن نوری روشن اما فیلتر شده است. کمبود نور شدید نیز باعث کندی رشد و کاهش پاجوش دهی می شود.
تاثیر دما در افزایش پاجوش سانسوریا
دما یکی دیگر از عوامل محیطی مهم برای رشد و پاجوش دهی سانسوریا است. دمای ایده آل برای این گیاه معمولاً بین ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است. نوسانات شدید دما یا قرار گرفتن در معرض سرما (زیر ۱۰ درجه سانتی گراد) می تواند به گیاه آسیب برساند و رشد آن را متوقف کند.
حفظ دمای نسبتاً ثابت و گرم در فصل رشد، به گیاه کمک می کند تا فرآیندهای متابولیکی خود را به خوبی انجام دهد و انرژی لازم برای تولید پاجوش را داشته باشد. قرار دادن گیاه در نزدیکی منابع گرمایشی یا سرمایشی مستقیم نیز توصیه نمی شود.
تاثیر بستر و گلدان در پاجوش سانسوریا
نوع خاک و اندازه گلدان نیز در پاجوش دهی سانسوریا تأثیرگذار است. سانسوریا به خاکی با زهکشی عالی نیاز دارد تا از پوسیدگی ریشه جلوگیری شود. مخلوطی از خاک برگ، ماسه و پرلیت یا کوکوپیت یک بستر مناسب برای این گیاه فراهم می کند. خاک سنگین و بدون زهکشی مناسب، یکی از دلایل اصلی مشکلات سانسوریا و عدم پاجوش دهی است.
انتخاب گلدان مناسب نیز مهم است. سانسوریا تمایل دارد زمانی که ریشه هایش کمی متراکم شده اند، پاجوش تولید کند. استفاده از گلدانی که کمی کوچک تر از حد معمول به نظر می رسد (نسبت به حجم ریشه فعلی)، می تواند گیاه را به سمت پر کردن سریع تر فضای گلدان با ریشه و سپس تولید پاجوش سوق دهد. گلدان های سفالی به دلیل تنفس بیشتر و کمک به تبخیر آب، گزینه های خوبی برای سانسوریا هستند.

تاثیر آبیاری در تکثیر سانسوریا
آبیاری صحیح یکی از حیاتی ترین عوامل در نگهداری و تکثیر سانسوریا از طریق پاجوش است. سانسوریا گیاهی است که به خشکی مقاوم است و آبیاری بیش از حد، بزرگ ترین دشمن آن محسوب می شود. آبیاری زیاد منجر به پوسیدگی ریشه و در نهایت از بین رفتن گیاه می شود.
برای آبیاری، اجازه دهید خاک گلدان بین دو نوبت آبیاری کاملاً خشک شود. سپس به اندازه ای آبیاری کنید که آب از سوراخ های زهکشی ته گلدان خارج شود. دفعات آبیاری در فصول گرم بیشتر و در فصول سرد بسیار کمتر است. آبیاری به اندازه و جلوگیری از غرقابی شدن خاک، به سلامت ریشه ها و آمادگی گیاه برای پاجوش دهی کمک می کند.
کود راز پاجوش زدن سانسوریا
همانطور که پیشتر اشاره شد، کوددهی یکی از مهم ترین “رازها” برای تشویق سانسوریا به تولید پاجوش های بیشتر است. کودی که به طور خاص برای پاجوش دهی توصیه می شود، کودی است که حاوی فسفر کافی باشد. فسفر به تقویت سیستم ریشه ای گیاه کمک کرده و انرژی لازم برای تقسیم سلولی و تولید گیاهچه های جدید را فراهم می کند.
کودهای NPK با فرمولاسیون هایی مانند ۱۰-۱۰-۱۰ یا حتی ۲۰-۲۰-۲۰ (با دوز رقیق شده) که حاوی فسفر هستند، گزینه های خوبی محسوب می شوند. برخی پرورش دهندگان نیز از کودهای مخصوص گلدهی که معمولاً فسفر بالاتری دارند، با احتیاط و رقیق سازی زیاد برای تحریک پاجوش استفاده می کنند. استفاده منظم و صحیح از کود در فصل رشد، به همراه سایر شرایط ایده آل، می تواند به افزایش تعداد پاجوش ها کمک کند.
استفاده از کودهای حاوی فسفر کافی در فصل رشد، می تواند به طور مؤثری پاجوش دهی در سانسوریا را تحریک کند.
پاجوش زدن سانسوریا با زغال
برخی علاقه مندان به گل و گیاه معتقدند که استفاده از زغال یا پودر زغال در خاک می تواند به پاجوش دهی سانسوریا کمک کند. زغال فعال می تواند به جذب رطوبت اضافی و بهبود زهکشی خاک کمک کند و همچنین ممکن است برخی ناخالصی ها را جذب کند. این شرایط می تواند محیط سالم تری برای ریشه ها فراهم کند.
مخلوط کردن مقداری پودر زغال با بستر کشت یا قرار دادن قطعات کوچک زغال در ته گلدان می تواند مفید باشد. هرچند زغال به خودی خود ماده مغذی اصلی محسوب نمی شود، اما می تواند با بهبود شرایط فیزیکی و شیمیایی خاک، به طور غیرمستقیم به سلامت ریشه و در نتیجه آمادگی گیاه برای پاجوش دهی کمک کند. این روش بیشتر یک ترفند کمکی محسوب می شود تا یک راهکار اصلی.
دلیل پاجوش نزدن سانسوریا
اگر با وجود رعایت نکات نگهداری، سانسوریای شما پاجوش نمی زند، ممکن است یک یا چند دلیل وجود داشته باشد. شایع ترین دلایل عدم پاجوش دهی شامل کمبود نور، آبیاری نامناسب (به خصوص آبیاری زیاد)، دمای نامناسب، گلدان خیلی بزرگ یا خاک فقیر از نظر مواد غذایی است.
علاوه بر این عوامل محیطی، وجود آفات یا بیماری ها نیز می تواند باعث ضعف گیاه و توقف رشد و پاجوش دهی شود. گیاه ضعیف تمام انرژی خود را صرف بقا می کند و توانایی تولید گیاهچه های جدید را ندارد. بررسی دقیق گیاه برای شناسایی هرگونه مشکل احتمالی ضروری است.
وجود آفات در اطراف گیاه
آفاتی مانند شپشک آردآلود یا کنه های عنکبوتی می توانند به سانسوریا حمله کرده و با مکیدن شیره گیاه، آن را ضعیف کنند. این ضعف باعث کندی رشد و عدم پاجوش دهی می شود. شپشک های آردآلود به صورت توده های سفید پنبه ای در زاویه برگ ها یا روی ریشه ها دیده می شوند.
کنه های عنکبوتی نیز باعث ایجاد نقاط ریز زرد یا قهوه ای روی برگ ها و تار عنکبوت های ظریف می شوند. بازرسی منظم گیاه و استفاده از روش های کنترل آفات مانند شستشوی برگ ها، استفاده از الکل ایزوپروپیل رقیق شده یا آفت کش های مناسب، می تواند به حفظ سلامت گیاه و تشویق آن به پاجوش دهی کمک کند.
بیماری های قارچی
بیماری های قارچی، به ویژه پوسیدگی ریشه که اغلب ناشی از آبیاری بیش از حد است، یکی دیگر از دلایل اصلی عدم رشد و پاجوش دهی در سانسوریا هستند. ریشه های پوسیده نمی توانند آب و مواد مغذی را به درستی جذب کنند و گیاه ضعیف می شود. علائم پوسیدگی ریشه شامل نرم شدن و تغییر رنگ ساقه در نزدیکی خاک، بوی نامطبوع خاک و زرد شدن یا افتادگی برگ ها است.
اگر گیاه دچار بیماری قارچی شده، باید فوراً آبیاری را متوقف کرده، خاک را خشک کنید و در صورت لزوم، قسمت های پوسیده ریشه را جدا کرده و گیاه را در خاکی تازه و گلدانی تمیز بکارید. استفاده از قارچ کش های مناسب نیز ممکن است لازم باشد. گیاه سالم با ریشه های قوی، شانس بیشتری برای تولید پاجوش دارد.
نحوه جدا کردن پاجوش سانسوریا
زمانی که سانسوریای شما پاجوش تولید می کند، می توانید پس از رسیدن پاجوش به اندازه مناسب، آن را از گیاه مادر جدا کرده و به عنوان یک گیاه مستقل بکارید. این کار نه تنها باعث تکثیر گیاه می شود، بلکه فضای بیشتری برای رشد پاجوش های جدید در گلدان مادر ایجاد می کند.
برای جدا کردن پاجوش، ابتدا خاک اطراف آن را کمی کنار بزنید تا اتصال پاجوش به ریزوم (ساقه زیرزمینی) گیاه مادر مشخص شود. با استفاده از یک چاقوی تیز و تمیز یا کاتر، پاجوش را از ریزوم اصلی جدا کنید. سعی کنید قسمتی از ریشه پاجوش نیز همراه آن جدا شود. پس از جداسازی، می توانید پاجوش را مستقیماً در گلدانی کوچک با خاک مناسب بکارید.
بهترین زمان جداسازی پاجوش سانسوریا
بهترین زمان برای جدا کردن پاجوش سانسوریا زمانی است که پاجوش به اندازه کافی رشد کرده و قوی شده باشد. معمولاً توصیه می شود که صبر کنید تا پاجوش حداقل ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر ارتفاع داشته باشد و چند برگ مستقل تشکیل داده باشد. پاجوش های کوچک تر ممکن است پس از جداسازی به سختی ریشه بزنند و رشد کنند.
فصل بهار و تابستان، که فصل رشد فعال گیاه است، بهترین زمان برای انجام این کار است. در این زمان، شرایط محیطی برای ریشه زایی و رشد پاجوش جدید مساعدتر است و گیاه کمتر دچار شوک می شود. جداسازی در فصول سرد که گیاه در خواب است، توصیه نمی شود.
انواع روش تکثیر گیاه سانسوریا
سانسوریا را می توان به دو روش اصلی تکثیر کرد: از طریق قلمه برگ و از طریق پاجوش. هر دو روش مؤثر هستند، اما مزایا و معایب خاص خود را دارند و نتیجه نهایی ممکن است متفاوت باشد، به خصوص در مورد گونه های ابلق.
قلمه برگ
روش قلمه برگ یکی از رایج ترین روش های تکثیر سانسوریا است. در این روش، قسمتی از برگ سالم و بالغ گیاه مادر را برش می دهند و آن را در آب یا خاک مناسب ریشه دار می کنند. قلمه های برگ می توانند به صورت مستقیم در خاک کاشته شوند یا ابتدا در آب ریشه بزنند و سپس به خاک منتقل شوند.
یکی از نکات مهم در قلمه برگ، به خصوص برای گونه های ابلق، این است که گیاه جدیدی که از قلمه برگ ابلق رشد می کند، معمولاً سبز رنگ می شود و ویژگی ابلق بودن خود را از دست می دهد. این به دلیل این است که سلول های مسئول ابلق بودن در قسمتی از برگ قرار دارند که در فرآیند ریشه زایی و تشکیل گیاهچه جدید، غالب نمی شوند.
پاجوش
روش پاجوش، همانطور که در این مقاله به تفصیل به آن پرداختیم، شامل جدا کردن پاجوش های کوچک است که از ریزوم گیاه مادر رشد می کنند. این پاجوش ها در واقع گیاهچه های کاملی هستند که دارای ریشه و برگ های خود هستند.
مزیت اصلی تکثیر از طریق پاجوش، به خصوص برای گونه های ابلق، این است که گیاه جدیدی که از پاجوش رشد می کند، کاملاً شبیه گیاه مادر خواهد بود و ویژگی های آن، از جمله ابلق بودن، حفظ می شود. این روش معمولاً آسان تر از قلمه برگ است و گیاه جدید سریع تر رشد می کند زیرا از ابتدا دارای سیستم ریشه ای است.
تکثیر سانسوریا از طریق پاجوش، آسان ترین و مطمئن ترین روش برای حفظ ویژگی های گیاه مادر، به خصوص در گونه های ابلق است.
بهترین روش تکثیر سانسوریا
اگر هدف شما تکثیر آسان و سریع گیاه و حفظ ویژگی های خاص آن (مانند ابلق بودن) است، **تکثیر از طریق پاجوش** بهترین روش محسوب می شود. این روش طبیعی تر است و به گیاه مادر کمتر آسیب می رساند. گیاهچه های حاصل از پاجوش معمولاً قوی تر هستند و سریع تر رشد می کنند.
اگرچه قلمه برگ نیز روشی مؤثر است و می تواند برای تکثیر تعداد زیادی گیاه از یک برگ استفاده شود، اما زمان برتر است و در مورد گونه های ابلق، منجر به تولید گیاهان سبز می شود. بنابراین، برای اکثر علاقه مندان به نگهداری و تکثیر خانگی سانسوریا، روش پاجوش گزینه ایده آل تری است.
سوالات متداول
بهترین کود برای پاجوش زدن سانسوریا چیست؟
کودهای کامل NPK با نسبت متعادل یا فسفر بالاتر مانند ۱۰-۱۰-۱۰ یا ۲۰-۲۰-۲۰ (رقیق شده) بهترین گزینه ها برای تحریک پاجوش دهی در سانسوریا هستند. کودهای آلی مانند ورمی کمپوست نیز مفیدند.
چرا پاجوش سانسوریا ابلق سبز میشود؟
پاجوش سانسوریا ابلق معمولاً به دلیل کمبود نور کافی سبز می شود. برای حفظ ابلق بودن پاجوش ها، گیاه مادر باید در محیطی با نور غیرمستقیم اما روشن قرار گیرد.
علت رشد نکردن پاجوش سانسوریا چیست؟
علت رشد نکردن پاجوش می تواند شامل کمبود نور، آبیاری زیاد یا کم، دمای نامناسب، خاک نامناسب، گلدان خیلی بزرگ، یا وجود آفات و بیماری ها باشد.
علت خشک شدن پاجوش سانسوریا چیست؟
خشک شدن پاجوش سانسوریا معمولاً ناشی از آبیاری نامناسب (بیش از حد یا خیلی کم)، پوسیدگی ریشه، بیماری های قارچی، یا شوک ناشی از جداسازی نامناسب و کاشت در شرایط نامساعد است.
