برای باردهی درخت پسته چه باید کرد؟

برای افزایش باردهی درخت پسته و دستیابی به حداکثر عملکرد محصول پسته، نیاز به یک رویکرد جامع و علمی در مدیریت باغ پسته است. این امر شامل بهینه سازی تغذیه پسته، آبیاری پسته، هرس پسته و کنترل موثر آفات و بیماری های پسته است. با رعایت دقیق این اصول، می توان افزایش باردهی پسته را به طور چشمگیری تجربه کرد.

درخت پسته، این طلای سبز، محصولی استراتژیک و ارزشمند در اقتصاد کشاورزی ایران و بسیاری از کشورهای جهان محسوب می شود. دستیابی به باردهی مطلوب و پایدار در باغات پسته، دغدغه اصلی هر باغدار و متخصص کشاورزی است. با توجه به چالش های اقلیمی و نیازهای خاص این گیاه، بکارگیری دانش روز و روش های نوین مدیریتی برای افزایش بهره وری امری حیاتی است. این مقاله از مجله دشت سرو به شما کمک می کند تا با شناخت عمیق تر عوامل مؤثر بر باردهی و اجرای راهکارهای عملی، پتانسیل تولید باغ خود را به حداکثر برسانید.

عوامل موثر در باردهی درخت پسته

باردهی درخت پسته تحت تأثیر مجموعه ای از عوامل پیچیده و به هم پیوسته قرار دارد که هر یک نقش مهمی در تعیین میزان و کیفیت محصول نهایی ایفا می کنند. شناخت و مدیریت صحیح این عوامل، کلید موفقیت در افزایش عملکرد باغ است. از جمله مهم ترین این فاکتورها می توان به خاک مناسب پسته، آبیاری پسته، تغذیه پسته، هرس پسته، گرده افشانی پسته، کنترل آفات و بیماری های پسته، انتخاب واریته پسته مناسب و شرایط آب و هوایی مناسب برای باردهی درخت پسته اشاره کرد. هر یک از این عناصر، به تنهایی و در تعامل با یکدیگر، می توانند سرنوشت یک فصل زراعی را رقم بزنند.

علاوه بر موارد فوق، فاکتورهایی نظیر سن درخت پسته، میزان نور پسته دریافتی، کیفیت زهکشی خاک پسته و تراکم کاشت پسته نیز تأثیر بسزایی در پتانسیل باردهی دارند. یک برنامه مدیریت باغ پسته یکپارچه و هوشمندانه، مستلزم درک عمیق این روابط و اتخاذ تصمیمات مبتنی بر داده های دقیق است. به عنوان مثال، خاکی با بافت لومی شنی و pH متعادل، بستر مناسبی برای رشد ریشه ها و جذب مواد غذایی فراهم می کند که مستقیماً بر میزان باردهی تأثیرگذار است. همچنین، آبیاری منظم و کافی در مراحل حساس رشد میوه، از ریزش جوانه ها و کوچک ماندن مغز پسته جلوگیری می کند.

شناخت چرخه رشد درخت پسته

درخت پسته دارای یک چرخه رشد مشخص است که از زمان کاشت بذر آغاز شده و تا مرحله بلوغ و باردهی اقتصادی ادامه می یابد. درک این مراحل برای باغداران ضروری است تا بتوانند اقدامات مدیریتی لازم را در زمان مناسب به کار گیرند. سفر یک درخت پسته با جوانه زنی بذر در خاکی با زهکشی خاک پسته مناسب شروع می شود که معمولاً چند هفته به طول می انجامد. در این دوره، حفظ رطوبت کافی خاک بدون اشباع شدن بیش از حد آن، از اهمیت بالایی برخوردار است.

پس از مرحله جوانه زنی، بذر به نهال تبدیل می شود که با رشد سریع عمودی و توسعه سیستم ریشه ای مشخص می گردد. نهال ها برای رشد بهینه، به نور پسته کافی، آب و مواد مغذی مناسب نیاز دارند. در حدود ۱ تا ۲ سالگی، نهال به درخت جوان تبدیل شده و ساختار پیچیده تری با تاج پوشش وسیع تر و سیستم ریشه ای مستقرتر ایجاد می کند. با این حال، در این مرحله سن درخت پسته هنوز برای تولید محصول اقتصادی کافی نیست.

باردهی درخت پسته معمولاً از سن ۵ تا ۷ سالگی آغاز می شود، اگرچه عملکرد اولیه معمولاً کمتر از درختان کاملاً بالغ است. اوج بهره وری درختان پسته بین ۱۰ تا ۱۵ سالگی رخ می دهد که در این مرحله بیشترین عملکرد محصول پسته را تولید می کنند. پس از حدود ۲۰ سال، درختان وارد مرحله پیری شده و با افزایش سن درخت پسته، باردهی به تدریج کاهش می یابد. لازم به ذکر است که چرخه باروری دوساله در پسته طبیعی است؛ به این معنی که یک سال محصول زیاد و سال بعد محصول کمتری تولید می شود.

تغذیه اصولی برای باردهی بیشتر پسته

تغذیه مناسب و متعادل، ستون فقرات افزایش باردهی پسته و بهبود کیفیت محصول است. تغذیه پسته باید بر اساس نتایج آزمایش خاک و برگ صورت گیرد تا نیازهای واقعی درخت شناسایی شود. عناصر غذایی اصلی و ریزمغذی ها هر کدام نقش حیاتی در فرآیندهای فیزیولوژیکی درخت دارند. به عنوان مثال، نیتروژن برای رشد رویشی، فسفر برای توسعه ریشه و گلدهی، و پتاسیم برای کیفیت و پر شدن مغز پسته ضروری هستند. کمبود یا ازدیاد هر یک از این عناصر می تواند تأثیر منفی بر عملکرد محصول پسته داشته باشد.

بکارگیری یک برنامه کوددهی پسته دقیق و زمان بندی شده، به درخت کمک می کند تا در مراحل حساس رشد، دسترسی کافی به مواد مغذی داشته باشد. این برنامه باید شامل کودهای ماکرو (NPK) و ریزمغذی ها مانند آهن، روی، منگنز و بور باشد. استفاده از مواد آلی و اصلاح کننده های خاک مانند هیومیک اسید نیز به بهبود ساختار خاک، افزایش ظرفیت نگهداری آب و جذب عناصر غذایی کمک شایانی می کند. در مجموع، تغذیه اصولی به درختان کمک می کند تا در برابر تنش های محیطی مقاوم تر شده و پتانسیل باردهی خود را به طور کامل شکوفا کنند.

زمان بندی مصرف کود

زمان بندی مصرف کود در تغذیه پسته از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که جذب و تأثیرگذاری کودها به شدت به مرحله رشد درخت و نیازهای فیزیولوژیکی آن در هر دوره بستگی دارد. کودهای ازته که برای رشد رویشی و توسعه شاخ و برگ ضروری هستند، معمولاً در سه مرحله مصرف می شوند: نیمی از کود در اسفند ماه، یک چهارم در اردیبهشت تا خرداد، و مابقی قبل از برداشت محصول. این تقسیم بندی به جذب مؤثرتر نیتروژن و جلوگیری از آبشویی آن کمک می کند.

در فروردین ماه، استفاده از کودهای حاوی عناصر میکرو، هیومیک اسید و نیتروژن برای افزایش مقاومت درخت و جلوگیری از ریزش جوانه ها و گل ها ضروری است. این دوره، زمان حیاتی برای تشکیل میوه و آماده سازی درخت برای باردهی پسته است. کودهای فسفره و پتاسه نیز باید در زمان های مشخص و متناسب با نیاز درختان مورد استفاده قرار گیرند تا توسعه ریشه، گلدهی، و پر شدن مغز پسته به بهترین شکل ممکن انجام شود. برنامه ریزی دقیق زمان بندی کوددهی، بهره وری از کودها را به حداکثر می رساند.

انواع کودهای ضروری

برای افزایش باردهی پسته و حفظ سلامت درخت پسته، تأمین عناصر غذایی ضروری از طریق کوددهی اصولی لازم است. کودهای ماکرو شامل نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) از اصلی ترین نیازهای غذایی پسته هستند. نیتروژن برای رشد برگ ها و شاخه ها، فسفر برای توسعه ریشه و گلدهی، و پتاسیم برای بهبود کیفیت میوه، افزایش مقاومت به خشکی و بیماری ها و پر شدن مغز پسته حیاتی است.

علاوه بر کودهای ماکرو، ریزمغذی ها مانند آهن، روی، منگنز، بور و مس نیز نقش کلیدی در فرآیندهای حیاتی درخت دارند. کمبود هر یک از این عناصر می تواند منجر به کاهش عملکرد محصول پسته و کیفیت آن شود. به عنوان مثال، بور در فرآیند گرده افشانی و تشکیل میوه بسیار مؤثر است. کودهایی مانند کود سولوپتاس (سولفات پتاسیم) به دلیل تأمین پتاسیم و گوگرد مورد نیاز گیاه، برای افزایش باردهی و بهبود کیفیت محصول پسته بسیار توصیه می شوند. استفاده از کودهای آلی مانند کود حیوانی پوسیده و هیومیک اسید نیز به بهبود ساختار خاک مناسب پسته و افزایش جذب عناصر کمک می کند.

روش های صحیح کوددهی برای افزایش باردهی پسته

انتخاب روش صحیح کوددهی به اندازه نوع و زمان بندی کود حائز اهمیت است. دو روش اصلی برای کوددهی پسته وجود دارد که هر یک مزایا و محدودیت های خاص خود را دارند. روش اول، محلول پاشی (فولیاژ) است که در آن کود را با مقدار مناسب آب مخلوط کرده و روی سطح برگ ها و شاخه های درخت می پاشند. این روش به ویژه در خاک های آهکی با pH بالا که جذب عناصر از طریق ریشه دشوار است، بسیار مؤثر عمل می کند. محلول پاشی در زمان زایشی درخت و برای تأمین سریع ریزمغذی ها گزینه ای عالی محسوب می شود.

روش دوم، کودآبیاری (Fertigation) است که در آن مواد شیمیایی به صورت محلول در آب به سیستم آبیاری اضافه می شوند. این روش در سیستم های آبیاری تحت فشار مانند آبیاری قطره ای، بهترین نتیجه را می دهد و امکان استفاده کم، مکرر و مداوم از عناصر غذایی را فراهم می کند. کودآبیاری به پخش یکنواخت کود در منطقه ریشه کمک کرده و هدر رفت کود را به حداقل می رساند. قبل از هر گونه کوددهی، انجام آزمایش خاک و برگ برای آگاهی از نیازهای واقعی درخت و انتخاب روش و میزان مناسب کود ضروری است. این رویکرد علمی، بهره وری از کودها را به حداکثر رسانده و به افزایش باردهی پسته کمک می کند.

مدیریت آبیاری هوشمند

مدیریت صحیح و هوشمندانه آب در باغات پسته، یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین عوامل در افزایش باردهی پسته و حفظ سلامت درختان است. با توجه به اینکه پسته عمدتاً در مناطق خشک و نیمه خشک کشت می شود، انتخاب روش آبیاری مناسب و برنامه ریزی دقیق آن تأثیر مستقیمی بر کیفیت و میزان عملکرد محصول پسته دارد. آبیاری ناکافی یا بیش از حد می تواند منجر به تنش آبی، ریزش جوانه ها، کوچک ماندن مغز پسته، و حتی آسیب به سیستم ریشه شود. بنابراین، توجه به آبیاری پسته و بهینه سازی مصرف آب، از اصول اساسی مدیریت باغ پسته به شمار می رود.

هدف از مدیریت هوشمند آبیاری، تأمین آب مورد نیاز درخت در زمان های حساس رشد، بدون هدر رفت و با حداقل خسارت به محیط زیست است. این امر شامل انتخاب سیستم های نوین آبیاری، برنامه ریزی آبیاری بر اساس نیاز آبی درخت، نوع خاک و شرایط آب و هوایی، و پایش رطوبت خاک است. با اجرای صحیح این اصول، می توان ضمن صرفه جویی در منابع آبی، به بالاترین سطح باردهی درخت پسته دست یافت. همچنین، کیفیت آب آبیاری (از نظر شوری) نیز نقش مهمی در سلامت و افزایش باردهی پسته ایفا می کند.

سیستم های نوین آبیاری

انتخاب سیستم آبیاری مناسب برای باغات پسته، تأثیر چشمگیری بر بهره وری آب و افزایش باردهی پسته دارد. در میان سیستم های نوین، آبیاری قطره ای به عنوان کارآمدترین روش برای آبیاری پسته شناخته شده است. این سیستم با تأمین آب به صورت مستقیم در منطقه ریشه درخت، مزایای قابل توجهی را ارائه می دهد. از جمله مهم ترین مزایای آبیاری قطره ای می توان به صرفه جویی چشمگیر در مصرف آب اشاره کرد، زیرا آب به صورت موضعی و با حداقل تبخیر و رواناب به گیاه می رسد.

علاوه بر صرفه جویی در آب، آبیاری قطره ای باعث آبیاری یکنواخت درختان می شود که به رشد متوازن و افزایش باردهی پسته کمک می کند. این سیستم همچنین امکان استفاده مؤثر از کودها از طریق کودآبیاری را فراهم می سازد و به دلیل خیس نشدن سطح وسیعی از خاک، رشد علف های هرز را نیز کاهش می دهد. برای درختان جوان پسته یک قطره چکان و برای درختان مسن تر ۶ تا ۸ قطره چکان نیاز است. عمق نفوذ آب نیز باید متناسب با سن درخت تنظیم شود؛ ۵ تا ۱۰ درصد برای درختان جوان و ۴۰ تا ۶۰ درصد برای درختان مسن.

برنامه ریزی آبیاری فصلی

برنامه ریزی آبیاری یک فرآیند تصمیم گیری دقیق است که بر اساس اطلاعات آب و هوایی، نوع خاک مناسب پسته و نیاز درخت پسته تعیین می شود. در هر فصل، باید به نکات خاصی در آبیاری پسته توجه کرد تا باردهی پسته به حداکثر برسد. در فصل بهار، باید از آبیاری سنگین در دوره گلدهی و گرده افشانی پسته خودداری کرد، زیرا می تواند باعث ریزش گل ها و کاهش تشکیل میوه شود. میزان آب مورد نیاز در هر مرحله آبیاری از اواسط اردیبهشت تا آخر فصل بهار بین ۱۳۰ تا ۱۵۰ لیتر به ازای هر درخت توصیه می شود.

در تابستان، به دلیل افزایش دما و نیاز آبی بیشتر درخت، درختان پسته هر ۲۰ تا ۲۵ روز یکبار نیاز به آبیاری دارند. میزان آب مورد نیاز در هر مرحله آبیاری از تیر تا زمان برداشت میوه به طور متوسط بین ۱۷۰ تا ۱۹۰ لیتر به ازای هر درخت است. در زمان رسیدگی محصول، آبیاری آخر باید حداکثر تا ۱۰ روز قبل از برداشت انجام شود تا از آلودگی قارچی و ترک خوردگی میوه ها جلوگیری شود. به طور کلی، درختانی که به خوبی آبیاری می شوند، محصول دهی بیشتر و درصد پسته های خندان بالاتری خواهند داشت که این امر به افزایش باردهی پسته و سودآوری کمک می کند.

هرس باردهی درخت پسته

هرس درخت پسته یک عملیات تخصصی و کاملاً علمی است که نقش حیاتی در افزایش باردهی پسته، حفظ سلامت درخت و مدیریت عملکرد محصول پسته دارد. بدون دلیل موجه، هیچ شاخه ای نباید از روی گیاه حذف شود. هرس صحیح به تقویت ساختار اسکلتی درخت کمک کرده و آن را در برابر بادهای شدید و ریزش برف و باران مقاوم می سازد. همچنین، با حذف شاخه های قدیمی و نابارور، می توان درختان مسن را جوان کرده و پتانسیل باردهی آن ها را احیا نمود.

هدف از هرس پسته، ایجاد تعادل بین رشد رویشی و زایشی، افزایش نور پسته رسانی به تمام قسمت های تاج درخت، و بهبود کیفیت میوه است. هرس نامناسب می تواند به درخت آسیب رسانده و باردهی آن را کاهش دهد. بنابراین، آگاهی از زمان مناسب و تکنیک های صحیح هرس برای هر واریته پسته ضروری است. یک نکته مهم این است که اثرات مطلوب هرس سالیانه فقط زمانی بروز می کند که دیگر عملیات باغی مانند آبیاری پسته، کوددهی پسته و کنترل آفات به خوبی انجام شود. این عملیات مکمل یکدیگر هستند و نتیجه مطلوب در گرو هماهنگی آن هاست.

زمان مناسب هرس

انتخاب زمان مناسب برای هرس پسته از اهمیت بالایی برخوردار است و تأثیر مستقیمی بر سلامت و باردهی پسته دارد. بهترین زمان برای هرس درخت پسته در فصل زمستان است، زیرا درخت در خواب کامل به سر می برد و این امر سبب ضعف کمتر درخت می شود. عملیات هرس باید پس از ریزش کامل برگ ها شروع شده و قبل از متورم شدن جوانه ها در اواخر زمستان به پایان برسد. این زمان بندی به درخت فرصت می دهد تا زخم های ناشی از هرس را ترمیم کرده و انرژی خود را برای رشد بهاره ذخیره کند.

در مورد هرس تابستانه باید با احتیاط عمل کرد. این نوع هرس ممکن است سبب ضعف جوانه های درخت پسته شود و احتمال نفوذ عوامل بیماری زا را افزایش دهد. بنابراین، هرس تابستانه فقط برای حذف شاخه های خشک، بیمار، یا آفت زده توصیه می شود. هدف از هرس تابستانه، بهبود جریان هوا و نور پسته در تاج درخت و حذف شاخه های غیرضروری است که رقابت غذایی ایجاد می کنند. رعایت زمان بندی صحیح هرس، به حفظ تعادل درخت و افزایش باردهی پسته در فصول بعدی کمک می کند.

تکنیک های هرس برای باردهی بیشتر درخت پسته

برای افزایش باردهی پسته، بکارگیری تکنیک های صحیح هرس ضروری است. دو تکنیک اصلی هرس شامل هرس سربرداری و هرس تنک شاخه هستند. هرس سربرداری شامل بریدن قسمتی از سر یا انتهای فوقانی شاخه است که باعث تحریک رشد جوانه های جانبی می شود. در درختان بالغ، این نوع هرس باعث تولید شاخه های جانبی در شاخه های ۳ تا ۵ ساله و کاهش طول شاخه های بلند یک ساله در قسمت بالای تاج درخت می شود که به ایجاد شاخه های بارده جدید کمک می کند.

هرس تنک شاخه به معنای بریدن شاخه از انتهای تحتانی آن است و مزایای متعددی دارد، از جمله: افزایش نفوذ نور پسته و هوا به داخل تاج درخت، حذف شاخه های مزاحم و خشک، و بهبود کیفیت میوه ها. این روش به درخت کمک می کند تا انرژی خود را بر روی شاخه های سالم و بارده متمرکز کند. نکته مهم این است که در ارقام خاصی مانند اکبری، باید از اره استفاده نکرد و هرس پسته را صرفاً با قیچی و محدود به گرفتن ناخنک و سرشاخه زنی انجام داد. هرس سنگین و تغییر پیوند در زمان تنش یا پس از سال پربار ممکن است منجر به خشک شدن درخت شود، بنابراین باید با احتیاط فراوان انجام گیرد.

کنترل آفات و بیماری های پسته

حفاظت از درخت پسته در برابر آفات و بیماری های پسته، گامی اساسی در تضمین باردهی پسته و حفظ سلامت باغ است. مدیریت یکپارچه آفات (IPM) یکی از مؤثرترین رویکردها برای کنترل این عوامل مخرب است. این روش با در نظر گرفتن تمام تکنیک های موجود کنترل آفات، به کاهش خسارات و افزایش باردهی پسته کمک می کند. عدم کنترل به موقع آفات و بیماری ها می تواند منجر به کاهش چشمگیر عملکرد محصول پسته، کاهش کیفیت محصول و حتی خشک شدن درختان شود.

پیشگیری همواره آسان تر و اقتصادی تر از درمان است. بنابراین، تمرکز بر روش های پیشگیرانه و نظارت منظم بر باغ، از اصول کلیدی مدیریت باغ پسته است. این رویکرد شامل تقویت درختان از طریق تغذیه پسته و آبیاری پسته صحیح، انتخاب واریته پسته مقاوم، و رعایت بهداشت باغ است. در صورت بروز آلودگی، استفاده از روش های تلفیقی که شامل کنترل بیولوژیک، مکانیکی و در صورت لزوم شیمیایی است، بهترین نتیجه را به همراه خواهد داشت.

شناسایی به موقع آفات

نظارت منظم و دقیق بر درختان پسته برای شناسایی زودهنگام آفات و بیماری های پسته ضروری است. تشخیص به موقع علائم اولیه آلودگی، امکان مداخله سریع و مؤثر را فراهم می کند و از گسترش خسارت به کل باغ جلوگیری می نماید. علائم اولیه آلودگی معمولاً به صورت لکه های سیاه روی برگ و شاخه ظاهر می شود که به تدریج حالت سوختگی پیدا می کنند. این لکه ها می توانند نشانه ای از بیماری های قارچی یا حملات آفات مکنده باشند.

در صورت مشاهده شانکر روی تنه، طوقه و شاخه ها، باید سریعاً اقدامات کنترلی را آغاز کرد، زیرا این نوع بیماری ها می توانند به سرعت به سایر قسمت های درخت سرایت کرده و باعث خشکیدگی آن شوند. بررسی پشت برگ ها برای یافتن حشرات کوچک یا تخم آن ها، و همچنین مشاهده تغییر رنگ یا شکل برگ ها و میوه ها، از دیگر روش های شناسایی به موقع آفات است. ثبت مشاهدات و پیگیری روند پیشرفت آلودگی به تصمیم گیری بهتر برای مدیریت باغ پسته کمک می کند.

روش های پیشگیری

پیشگیری از ورود و گسترش آفات و بیماری های پسته اغلب آسان تر و اقتصادی تر از درمان آنهاست. مجموعه ای از روش های پیشگیرانه وجود دارند که می توانند به حفظ سلامت درخت پسته و افزایش باردهی پسته کمک کنند. یکی از مهم ترین روش ها، تقویت درختان از طریق کوددهی پسته مناسب و آبیاری پسته صحیح است. درختان قوی و سالم مقاومت بیشتری در برابر آفات و بیماری ها دارند. انتخاب ارقام پسته مقاوم به بیماری های رایج در منطقه نیز می تواند به طور قابل توجهی ریسک آلودگی را کاهش دهد.

کنترل علف های هرز در باغ نیز از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا علف های هرز می توانند پناهگاه و منبع غذایی برای آفات باشند و همچنین رقابت غذایی و آبی با درختان پسته ایجاد کنند. نصب کارت های زرد چسبنده و تله های فرمونی برای جلب و پایش حشرات بالغ، به شناسایی زودهنگام آفات و جلوگیری از تکثیر آنها کمک می کند. بهداشت باغ، شامل جمع آوری و از بین بردن شاخه ها و میوه های آلوده افتاده زیر درخت، نیز برای کاهش گسترش بیماری ها ضروری است. این اقدامات پیشگیرانه، اساس مدیریت باغ پسته پایدار را تشکیل می دهند.

درمان موثر

برای درمان مؤثر آفات و بیماری های پسته، استفاده از روش های تلفیقی توصیه می شود. کنترل بیولوژیک با استفاده از دشمنان طبیعی آفات مانند زنبورهای پارازیتوئید، شکارگرهای طبیعی و کفشدوزک ها یکی از پایدارترین و دوستدار محیط زیست ترین روش هاست. این روش به حفظ تعادل اکوسیستم باغ کمک کرده و نیاز به استفاده از سموم شیمیایی را کاهش می دهد. علاوه بر این، استفاده از تله های فرمونی برای جلب حشرات نر و جلوگیری از تکثیر آنها نیز در کاهش جمعیت آفات بسیار موثر است.

در مواردی که آلودگی شدید است و روش های دیگر پاسخگو نیستند، مبارزه شیمیایی زیر نظر کارشناس گیاهپزشکی ضروری می شود. با این حال، باید توجه داشت که استفاده از سموم شیمیایی باید در زمان های خاص، با دوز مناسب و با رعایت اصول ایمنی انجام شود تا حداقل آسیب به محیط زیست و موجودات مفید وارد شود. کشاورزی دقیق نیز رویکرد نوینی است که با استفاده از تکنولوژی و داده های دقیق، امکان شناسایی و کنترل به موقع آفات و بیماری ها را فراهم می کند. در صورت مشاهده علائم بیماری قارچی، باید قسمت های آلوده را تا ۱۰ سانتی متر پایین تر از محل آلودگی قطع کرد و محل برش را با ترکیبات مناسب ضدعفونی نمود. جمع آوری و سوزاندن شاخه ها و میوه های آلوده افتاده زیر درخت برای کاهش گسترش بیماری نیز اقدامی حیاتی است.

شرایط آب و هوایی مناسب برای باردهی درخت پسته

شرایط آب و هوایی مناسب برای باردهی درخت پسته، یکی از مهم ترین فاکتورهای تعیین کننده در موفقیت باغداری پسته و افزایش باردهی پسته است. درخت پسته به طور کلی آب و هوای گرم و خشک با رطوبت پایین را می پسندد. در هوای مرطوب، باردهی پسته معمولاً مناسب نیست، اگرچه درخت ممکن است رشد کند. اقلیم کویری با تابستان های گرم و خشک و طولانی و زمستان های سرد و معتدل، بهترین شرایط را برای کاشت و عملکرد محصول پسته فراهم می کند.

درخت پسته به سرمای شدید زمستان و گرمای زیاد تابستان مقاوم است و می تواند دمای ۴۵ درجه سانتی گراد در تابستان و -۲۰ درجه سانتی گراد در زمستان را تحمل کند. با این حال، نیاز سرمایی کافی در زمستان (حدود ۱۰۰۰ ساعت بین ۰ تا ۷ درجه سانتی گراد) برای شکست خواب جوانه ها و گلدهی مناسب در بهار ضروری است. دمای محیط در فصل رشد (۲۵-۳۵ درجه سانتی گراد) و در فصل گرده افشانی پسته (۱۶-۲۲ درجه سانتی گراد) نیز بسیار مهم است. رطوبت بالای محیط، به خصوص در زمان گرده افشانی پسته و رسیدگی میوه، می تواند منجر به شیوع بیماری های قارچی و کاهش کیفیت محصول شود. بنابراین، انتخاب منطقه با اقلیم پسته مناسب، اولین گام در مدیریت باغ پسته موفق است.

شاخص	واحد	مناسب	قابل تحمل	نامناسب
عرض جغرافیایی	درجه	۲۷-۳۷	–	–
ارتفاع از سطح دریا	متر	۹۰۰-۱۸۰۰	۲۰۰-۲۲۰۰	بیشتر از ۲۲۰۰ و کمتر از ۲۰۰
نیاز سرمایی	ساعت	۱۰۰۰ ساعت بین ۷ تا ۰ درجه سانتی گراد	۷۰۰ ساعت	کمتر از ۶۰۰ ساعت
دمای محیط در فصل رشد	درجه سانتیگراد	۲۵-۳۵	۲۰-۴۲	کمتر از ۲۰ بیشتر از ۴۲
دمای محیط در فصل گرده افشانی	درجه سانتی گراد	۱۶-۲۲	۱۰-۳۰	کمتر از ۱۰ بیشتر از ۳۰
رطوبت محیط در فصل رشد	درصد	۲۵-۳۵	۳۶-۶۰	بیش از ۶۰
رطوبت محیط در زمان گرده افشانی	درصد	۳۵-۵۰	۲۵-۵۱	بیش از ۷۰

درخت پسته در شرایط بهینه می تواند تا ۷ تن محصول در سال (در هر هکتار) تولید کند، اما این پتانسیل شگفت انگیز نیازمند مدیریت دقیق و علمی تمامی عوامل محیطی و زراعی است.

سوالات متداول

درخت پسته چند ساله بار میدهد؟

درخت پسته معمولاً از ۵ سالگی شروع به باردهی می کند، اما باردهی اقتصادی درخت پسته و اوج بهره وری آن بین ۱۰ تا ۱۵ سالگی رخ می دهد. سن درخت پسته و واریته پسته در این زمینه نقش مهمی دارند.

هر درخت پسته چند کیلو بار میدهد؟

میزان عملکرد محصول پسته به عوامل متعددی بستگی دارد. در شرایط متوسط، از هر هکتار باغ پسته حدود ۱۵۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلوگرم پسته خشک برداشت می شود. به عبارت دیگر، هر درخت پسته به طور متوسط می تواند حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم پسته تر تولید کند.

آیا درخت پسته بدون پیوند بار میدهد؟

نهال درخت پسته بدون پیوند زدن، باردهی پسته قابل توجهی نخواهد داشت و میوه های تولید شده ریز و بی کیفیت خواهند بود. پیوند زدن درخت پسته برای تعیین جنسیت (نر یا ماده) و واریته پسته مورد نظر و دستیابی به عملکرد محصول پسته اقتصادی ضروری است.

ارقام مختلف پسته چقدر بار می دهند؟

واریته پسته اکبری یکی از ارقام ممتاز و پرطرفدار است که پس از ۵ سال، در صورت رعایت اصول پرورشی و مراقبتی، می تواند تا ۷ تن محصول در سال (احتمالاً در هر هکتار) تولید کند. ارقام دیگری مانند احمد آقایی نیز باردهی پسته مناسبی دارند.